Όλα για τη ποίηση !!: Μαρίζα Κωχ - Το Πούσι (Νίκου Καββαδία) 1947

Μαρίζα Κωχ - Το Πούσι (Νίκου Καββαδία) 1947

http://www.youtube.com/watch?v=qYv2ds4kmsQ

2 σχόλια:

Astrosynnefo είπε...: καταπληκτικό μπλογκ!
αν θες κοιτα και εδω:

www.facebook.com/pages/Astrosynnefo/138882522962545?ref; 24 Μαΐου 2013 στις 1:16 π.μ.
Astrosynnefo είπε...: Ο ποιητής της θάλασσας...

www.facebook.com/pages/Astrosynnefo/138882522962545?ref; 30 Μαΐου 2013 στις 12:05 π.μ.

1.Μελαγχολία του Ιάσωνος Κλεάνδρου ποιητού εν Κοµµαγηνή, 595 µ. Χ

Το γήρασµα του σώµατος και της µορφής µου
είναι πληγή από φρικτό µαχαίρι.
∆εν έχω εγκαρτέρησι καµιά.
Εις σέ προστρέχω Τέχνη της Ποιήσεως,
πού κάπως ξέρεις από φάρµακα
νάρκης του άλγους δοκιµές, εν Φαντασία και Λόγω.
Είναι πληγή από φρικτό µαχαίρι. -
Τα φάρµακά σου φέρε Τέχνη της Ποιήσεως,
που κάµνουνε - για λίγο - να µη νοιώθεται η πληγή !!

2.Στες Σκάλες- Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ!

Την άτιμη την σκάλα σαν κατέβαινα,
από την πόρτα έμπαινες, και μια στιγμή
είδα το άγνωστό σου πρόσωπο και με είδες.
Έπειτα κρύφθηκα να μη με ξαναδείς, και συ
πέρασες γρήγορα το πρόσωπό σου κρύβοντας,
και χώθηκες στο άτιμο το σπίτι μέσα
όπου την ηδονή δεν θά ’βρες, καθώς δεν την βρήκα.

Κι όμως τον έρωτα που ήθελες τον είχα να σ’ τον δώσω·
τον έρωτα που ήθελα — τα μάτια σου με το ’παν
τα κουρασμένα καί ύποπτα — είχες να με τον δώσεις.
Τα σώματά μας αισθανθήκαν και γυρεύονταν·
το αίμα και το δέρμα μας ενόησαν.

Aλλά κρυφθήκαμε κ’ οι δυο μας ταραγμένοι.