Στες Σκάλες- Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ!

Την άτιμη την σκάλα σαν κατέβαινα,
από την πόρτα έμπαινες, και μια στιγμή
είδα το άγνωστό σου πρόσωπο και με είδες.
Έπειτα κρύφθηκα να μη με ξαναδείς, και συ
πέρασες γρήγορα το πρόσωπό σου κρύβοντας,
και χώθηκες στο άτιμο το σπίτι μέσα
όπου την ηδονή δεν θά ’βρες, καθώς δεν την βρήκα.


Κι όμως τον έρωτα που ήθελες τον είχα να σ’ τον δώσω·
τον έρωτα που ήθελα — τα μάτια σου με το ’παν
τα κουρασμένα καί ύποπτα — είχες να με τον δώσεις.
Τα σώματά μας αισθανθήκαν και γυρεύονταν·
το αίμα και το δέρμα μας ενόησαν.

Aλλά κρυφθήκαμε κ’ οι δυο μας ταραγμένοι.

Επιθυμίες

Σαν σώματα ωραία νεκρών που δεν εγέρασαν
και τάκλεισαν, με δάκρυα, σε μαυσωλείο λαμπρό,
με ρόδα στο κεφάλι και στα πόδια γιασεμιά --
έτσ' οι επιθυμίες μοιάζουν που επέρασαν
χωρίς να εκπληρωθούν· χωρίς ν' αξιωθεί καμιά
της ηδονής μια νύχτα, ή ένα πρωί της φεγγερό.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης 



Η επιστροφή του Μικρού Πρίγκιπα !



Η επιστροφή του Μικρού Πρίγκιπα στο Πλανητάριο του Ιδρ. Ευγενίδου.Ο ήρωας του Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ επιστρέφει στον πλανήτη του από το μακρινό του ταξίδι όπου διαπιστώνει ότι λείπει κάτι που αγαπά.
Στο βιβλίο του Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ «Ο Μικρός Πρίγκιπας» ο ήρωας χαρίζει συναισθήματα και σκέψεις με το ταξίδι του στο Σύμπαν. Η νέα παράσταση που ξεκινά να προβάλλεται στις 5 Οκτωβρίου στο Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο του Ιδρύματος Ευγενίδου βρίσκει τον Μικρό Πρίγκιπα να επιστρέφει στο σπίτι του τον Αστεροειδή Β612, μετά την περιήγησή του στο Σύμπαν και το Ταξίδι στη Γη, όπου ανακαλύπτει ότι το αγαπημένο του Τριαντάφυλλο λείπει! Συντροφιά με την Αλεπού, θα περιπλανηθεί ανάμεσα στον Πλανήτη του Χρόνου, του Βοσκού και της Μουσικής με την πίστη ότι κάπου εκεί θα το βρει.
«Ο Μικρός Πρίγκιπας ΙΙ» είναι μια νέα τρυφερή περιπέτεια, μια εντυπωσιακή παράσταση που παρουσιάζει το νυχτερινό όνειρο ενός παιδιού. Τα υπέροχα γραφικά, η όμορφη μουσική και το εντυπωσιακό αποτέλεσμα αποτυπώνονται στον τεράστιο θόλο του Πλανηταρίου με τρόπο μοναδικό.
Η παράσταση αποτελεί μία θαυμάσια ευκαιρία για τα μικρά παιδιά να επισκεφθούν για πρώτη φορά το Πλανητάριο, να ξεναγηθούν στο Διάστημα και να αγαπήσουν έναν χώρο ψυχαγωγικής επιμόρφωσης. Για το λόγο αυτό η παράσταση ξεκινά με μια ειδικά μελετημένη ξενάγηση, η οποία ταξιδεύει τους νεαρούς θεατές στις εσχατιές του Σύμπαντος με τρόπο απλό και ταυτόχρονα ευχάριστο και δημιουργικό.

Το εξαιρετικό αποτέλεσμα στην Ελληνική μεταγλώττιση φέρει την υπογραφή των: Δημήτρη Πιατά - Αλεπού, Θάνου Παπαϊωάννου - Μικρός Πρίγκιπας, Yρώ Λούπη - Τριαντάφυλλο, Κώστα Σεραφειμίδη - Βοσκός, Γιάννη Στεφόπουλο - Ωρολογοποιός, ενώ τη σκηνοθεσία της μεταγλώττισης υπογράφουν οι Αργύρης Παυλίδης και Μαρία Ζερβού.
Τα παιδιά ζωγραφίζουν το «Ταξίδι στο Διάστημα»
Παράλληλα, ξεκινά και η παιδική έκθεση ζωγραφικής με θέμα «Τα παιδιά ζωγραφίζουν το Ταξίδι του Ανθρώπου στο Διάστημα», η οποία πραγματοποιείται σε συνεργασία με τo Ρωσικό Πολιτιστικό και Επιστημονικό Κέντρο στην Αθήνα, καθώς και την Πανελλήνια Ένωση Ρώσων Μεταναστών στην Ελλάδα.
Η έκθεση πραγματοποιείται με την ευκαιρία του εορτασμού των 50 χρόνων από την αποστολή του Γιούρι Γκαγκάριν -του πρώτου ανθρώπου- στο Διάστημα και ως στόχο έχει να βοηθήσει τους νέους ανθρώπους να εμπνευστούν από τις προσπάθειες του ανθρώπου να γνωρίσει το Σύμπαν που μας περιβάλλει.

*...Όσο μπορείς...*

Και αν δεν μπορείς να κάνεις τη ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον: όσο μπορείς να μην την εξευτελίζεις. Μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου, μες στις πολλές κινησεις και ομιλίες. Μην την εξευτελίζεις πιάνοντας την, γυρίζοντας συχνά και εκθέτοντας την στων σχέσεων και συναναστρωφιών. την καθημερινή ανοησία, ώσπου να γίνει μια ξένη φορτική.
                                                                                                               Όσο μπορείς-Καβάφης


Ο μικρός πρίγκιπας και το λουλούδι

Ο μικρός πρίγκιπας, που έβλεπε να γεννιέται ένα τεράστιο μπουμπούκι, καταλάβαινε πως θα εμφανιζόταν κάποια μαγική παρουσία, όμως το λουλούδι ετοίμαζε την ομορφιά του, κρυμμένο στο πράσινο δωμάτιο του και δεν έλεγε να τελειώσει. Διάλεγε προσεκτικά τα χρώματα του[...] Και να κάποιο πρωί, φανερώθηκε ακριβώς την ώρα που έβγαινε ο ήλιος[...] Πολύ σύντομα λοιπόν το λουλούδι είχε αρχίσει να τον βασανίζει με την ασφυκτική ματαιοδοξία του[...] Έτσι, ο μικρός πρίγκιπας, παρόλη την καλή θέληση της αγάπης του, άρχισε να αμφιβάλλει για το λουλούδι. Είχε πάρει στα σοβαρά κάποιες ασήμαντες κουβέντες και ένιωθε πολύ δυστυχισμένος. "Δεν έπρεπε να τ'ακούσω, δεν έπρεπε ποτέ να ακούς τα λουλούδια. Πρέπει να κοιτάς και να τα μυρίζεις. Το δικό μου έκανε τον πλανήτη όλο να μοσχοβολαει, όμως δεν μπορούσα να ευχαριστηθώ. Τότε δεν μπορούσα να καταλάβω. Έπρεπε να κρίνω από τις πράξεις και όχι από τα λόγια. Με γέμιζε ευωδιά και με φώτιζε. Δεν έπρεπε να σηκωθώ και να φύγω. Έπρεπε να μαντέψω την τρυφερότητα πίσω από τις μικροπονηριές του. Τα λουλούδια είναι τόσο αντιφατικά. Ήμουν μικρός και δεν ήξερα να αγαπάω."




 

Ο μικρός πρίγκιπας και η αλεπού......

Η Αλεπού κοίταξε το Μικρό Πρίγκηπα, για πολύ ώρα.
-Σε παρακαλώ εξημέρωσέ με! είπε.
-Το θέλω, απάντησε ο μικρός πρίγκιπας, αλλά δεν έχω πολύ χρόνο. Έχω να ανακαλύψω φίλους και πολλά πράγματα να γνωρίσω.
-Γνωρίζουμε μονάχα τα πράγματα που εξημερώνουμε, είπε η αλεπού. Οι άνθρωποι δεν έχουν πια καιρό να γνωρίζουν τίποτα. Τ' αγοράζουν όλα έτοιμα απ' τους εμπόρους. Επειδή όμως δεν υπάρχουν έμποροι που να πουλάν φίλους, οι άνθρωποι δεν έχουν πια φίλους. Αν θέλεις ένα φίλο, εξημέρωσέ με.
-Τι πρέπει να κάνω; Είπε ο μικρός πρίγκιπας.
-Χρειάζεται μεγάλη υπομονή, απάντησε η αλεπού. Στην αρχή θα καθίσεις κάπως μακριά μου, έτσι, στο χορτάρι. Θα σε κοιτάζω με την άκρη του ματιού κι εσύ δε θα λες τίποτα. Ο λόγος είναι πηγή παρεξηγήσεων. Κάθε μέρα, όμως, θα μπορείς να κάθεσαι όλο και πιο κοντά ...;
Την επόμενη μέρα ο μικρός πρίγκιπας ξαναήρθε.
-Θα ήταν καλύτερα αν ερχόσουν την ίδια πάντα ώρα, είπε η αλεπού. Αν έρχεσαι, για παράδειγμα, στις τέσσερις τ' απόγευμα από τις τρεις θ' αρχίζω να είμαι ευτυχισμένη. Όσο περνάει η ώρα τόσο πιο ευτυχισμένη θα νιώθω. Στις τέσσερις πια θα κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα και θ' ανησυχώ. Θ' ανακαλύψω την αξία της ευτυχίας. Αν έρχεσαι όμως όποτε λάχει, δε θα ξέρω ποτέ τι ώρα να φορέσω στην καρδιά μου τα γιορτινά της ...;Χρειάζεται κάποια τελετή.
-Τι πάει να πει τελετή; Είπε ο μικρός πρίγκιπας.
-Είναι κι αυτό κάτι που έχει ξεχαστεί από καιρό, είπε η αλεπού. Είναι αυτό που κάνει μια μέρα να μη μοιάζει με τις άλλες, μια ώρα με τις άλλες ώρες. Υπάρχει, για παράδειγμα, μια τελετή στους κυνηγούς. Χορεύουν την Πέμπτη με τα κορίτσια του χωριού. Η Πέμπτη λοιπόν είναι υπέροχη μέρα. Πάω και κάνω βόλτα ίσαμε τ' αμπέλι. Αν οι κυνηγοί χόρευαν οποτεδήποτε, οι μέρες θα έμοιαζαν σαν όλες, κι εγώ δε θα είχα ποτέ διακοπές.
Έτσι ο μικρός πρίγκιπας εξημέρωσε την αλεπού. Κι όταν πλησίασε η ώρα του αποχωρισμού:
-Αχ, είπε η αλεπού ...; Θα κλάψω.
-Εσύ φταις, είπε ο μικρός πρίγκιπας, εγώ δεν ήθελα το κακό σου, εσύ θέλησες να σε εξημερώσω ...;
-Σωστά, είπε η αλεπού.
-Όμως θα κλάψεις, είπε ο μικρός πρίγκιπας.
-Σωστά, είπε η αλεπού.
-Τι κέρδισες λοιπόν;
-Κέρδισα, είπε η αλεπού, το χρώμα του σταριού.
Έπειτα πρόσθεσε.
-Πήγαινε να ξαναδείς τα τριαντάφυλλα. Θα καταλάβεις πως το δικό σου είναι μοναδικό στον κόσμο. Θα ξανάρθεις να με αποχαιρετήσεις και θα σου χαρίσω ένα μυστικό.
Ο μικρός πρίγκιπας πήγε να ξαναδεί τα τριαντάφυλλα.
-Δε μοιάζετε καθόλου με το δικό μου τριαντάφυλλο, δεν είσαστε τίποτα ακόμα, τους είπε. Κανείς δε σας έχει εξημερώσει και δεν έχετε εξημερώσει κανέναν. Είσαστε όπως ήταν η αλεπού μου. Μια αλεπού ίδια μ' άλλες εκατό χιλιάδες. Γίναμε όμως φίλοι και τώρα είναι μοναδική στον κόσμο.
Και τα τριαντάφυλλα στέκονταν θιγμένα.
-Είσαστε όμορφα, όμως είσαστε άδεια, τους είπε ακόμα. Δεν πεθαίνει κανείς για σας. Βέβαια, το δικό μου τριαντάφυλλο ένας απλός περαστικός θα έλεγε πως σας μοιάζει. Όμως εκείνο μόνο του έχει περισσότερη σημασία απ' όλα εσάς, αφού εκείνο είναι που πότισα. Αφού εκείνο έβαλα κάτω απ' τη γυάλα. Αφού εκείνο προστάτεψα με το παραβάν. Αφού σ' εκείνο σκότωσα τις κάμπιες (εκτός από δύο τρεις για να γίνουν πεταλούδες). Αφού εκείνο άκουσα να παραπονιέται ή να κομπάζει ή κάποιες φορές ακόμα να σωπαίνει. Αφού είναι το τριαντάφυλλό μου.
Και ξαναγύρισε στην αλεπού:
-Αντίο, είπε ...;
-Αντίο, είπε η αλεπού. Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν.
-Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν, επανέλαβε ο μικρός πρίγκιπας για να το θυμάται.
-Είναι ο χρόνος που ξόδεψες για το τριαντάφυλλό σου που το κάνει τόσο σημαντικό.
-Είναι ο χρόνος που ξόδεψα για το τριαντάφυλλό μου ...;είπε ο μικρός πρίγκιπας, για να το θυμάται.
-Οι άνθρωποι ξέχασαν αυτή την αλήθεια, είπε η αλεπού.
-Μα εσύ δεν πρέπει να την ξεχάσεις. Γίνεσαι για πάντα υπεύθυνος για ό,τι έχεις εξημερώσει. Είσαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό σου ...;
-Είμαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό μου ...; Ξανάπε ο μικρός πρίγκιπας, για να το θυμάται ...;

ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ.....

http://www.youtube.com/watch?v=PEhxUkc0Mj8